Św. Jan Paweł II ponownie towarzyszył nam, tym razem w Niedzielę Miłosierdzia Bożego podczas Pielgrzymki Papieskiej spod Krzyża Papieskiego (Papstkreuz im Donaupark) do Sanktuarium Narodowego w kościele na Kahlenbergu. Pielgrzymka połączyła dwa miejsca w Wiedniu, które w sposób szczególny powiązane są z postacią świętego Papieża. Krzyż Papieski został wzniesiony z okazji wielkiej mszy św. podczas jego jego pierwszej pielgrzymki w roku 1983. Pomimo wielkiego deszczu w uroczystościach wzięło udział ok. 500 tys. wiernych. W tych dniach papież przybył również do Sanktuarium Narodowego na Kahlenbergu, by uczcić 300 letnią rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej, bitwy, która odmieniła losy ówczesnej chrześcijańskiej Europy. Intencją tegorocznej pielgrzymki było ogłoszenia Św. Papieża Jana Pawła II Patronem Europy. Z apelem takim wystąpił Kardynał Stanisław Dziwisz podczas Kongresu Europa Christi 20 Października 2017 w Częstochowie. Akcję wspierającą ten apel podjęła grupa ludzi i organizacji skupiona wokół JP2.at. Zapraszamy wszystkich chętnych do współpracy, rozpowszechniania tej informacji, modlitwy i mszy św. w tej intencji. Zachęcamy również do wzięcia udziału w petycji do Ojca Św. Franciszka o ogłoszenie św. Jana Pawła II Patronem Europy: Link. Poprzez program pielgrzymki adresowany dla uczestników pochodzących z różnych krajów, chcieliśmy zwrócić uwagę na fakt głębokich więzi ze świętym papieżem w różnych narodach. Oprócz wielu Polaków można było tu spotkać Austriaków, Słowaków, jak również osoby pochodzące z Azji i Afryki. Na naszej pielgrzymiej drodze towarzyszyła nam modlitwa oraz nagrania wielu myśli wielkiego papieża. Wspólnie z nam pielgrzymował ks. DDr. Reginald Nnamdi, pochodzący z Nigerii Doktor Teologii i Filozofii. Wspominał, gdy podczas pielgrzymek w Nigerii, Jan Paweł II witany był okrzykami „NASZ PAPIEŻ, NASZ PAPIEŻ, NASZ PAPIEŻ!!!” W kościele na Kahlenbergu mogliśmy się wsłuchać w słowa papieża skierowane do Austriaków wypowiedziane podczas mszy św. na Heldenplatz w roku 1998. Mogliśmy również ponowne przeżyć reakcję młodzieży austriackiej, manifestującej wielką radość z możliwości spotkania i wspólnego świętowania wyniesienia na ołtarze trzech austriackich błogosławionych. Wspomnieniami o papieżu podzielił się z nami Rektor Kościoła Polskiego na Renwegu, ks. Zygmunt Waz. Przedstawił on również radosną informację o powstaniu „Wspólnoty Św. Jana Pawła II”, która zawiązała się krótko wcześniej. Cieszymy się z tego, że naszą radość mogliśmy dzielić w szerszych kręgach, które żyją ciągle w gorącej relacji ze świętym papieżem oraz pozostają wierni drodze, wyznaczonej podczas jego pontyfikatu. Pragniemy jeszcze raz podziękować wszystkim uczestnikom pielgrzymki oraz w szczególny sposób tym wszystkim, którzy aktywnie przyczynili się do zapewnienia ciekawego programu i zadbali o niezbędne zaplecze techniczne. W szczególności Stanisławowi Salamonowi za nieopisany nakład pracy i włożone serce. Dziękujemy o. Romanowi, Rektorowi Sanktuarium Narodowego na Kahlenbergu, który jako gospodarz przywitał pielgrzymkę kropiąc wszystkich obficie święconą wodą 😉 Dziękujemy bardzo ks. Prałatowi Dr. Januszowi Urbańczykowi, Noncjuszowi Papieskiemu, oraz księżom Konstantin Siegelfeld, Reginald Nnamdi, diakonowi Hannes Kräftner za wspólną mszę św. Dziękujemy również za uczestnictwo przedstawicielom „Verein Rettet das Papstkreuz”, których relacje papieskie są powszechnie znane. Dziękujemy również przedstawicielom Sankt Stanislaus Orden, którzy na swojej pielgrzymiej drodze przez całą Austrię, przeszli wspólnie z nami drogę na Kahlenberg. Dziękujemy również wszystkim innym anonimowym uczestnikom pielgrzymki oraz mszy św. Dziękujemy za modlitwę, bez której ta pielgrzymka nie mogłaby się odbyć. Cieszymy się już z zaproszenia zorganizowania kolejnej Pielgrzymki Papieskiej w roku 2019! Zapraszamy do galerii zdjęć z pielgrzymki oraz archiwalnego nagrania z Heldenplatz 1998. [flagallery gid=1] Papież Jan Paweł II, Heldenplatz, lipiec 1998: “Siostry i bracia w Chrystusie! Z radością spotykamy się dzisiaj tutaj, we Wiedniu, na placu, który przypomina nam o radosnych ale i o smutnych, ciężkich chwilach dla Austrii i Europy. Wspominam „Europa Vesper”, który w tym tak znaczącym miejscu z wami świętowałem. Spotykamy się tu dzisiaj, by tak jak w każdą niedzielę wysłuchać Słowa Bożego i świętować pamięć o Chrystusie. Zaprośmy zmartwychwstałego Chrystusa pomiędzy nas. … Kochani bracia i siostry… Dzisiaj została podarowana mi wielka radość z wpisania trzech Chrześcijan z waszej ojczyzny do Księgi Świętych. Troje nowych błogosławionych. Niech bł. Jakub Kern, który jako pełen życia student, niech również doda odwagi wielu innym młodym ludziom, wybrać powołanie by podążyć za głosem Chrystusa. Jego słowa z tamtych czasów mówią do nas: dzisiaj potrzebujemy więcej niż do tej pory świętych kapłanów. Każda modlitwa, każda ofiara, jeżeli zostanie połączona właściwą intencją, stanie się Świętym Nasieniem Bożym, które wcześniej lub później przyniesie owoc. … przede wszystkim młodzieży, której prawo do pracy jest ograniczane. Kto troszczy się o to, by dzisiejsza młodzież mogła się samodzielnie utrzymać, ten przyczyni się do tego, że jutrzejsi dorośli będą mogli swoim dzieciom przekazać sens swojego życia. Wiem, że nie ma na to żadnych łatwych rozwiązań. Dlatego powtórzę słowa bł. o. Schwarza: MUSIMY WIĘCEJ SIĘ MODLIĆ! Nam chrześcijanom można wiele zabrać, ale krzyża jako znaku zbawienia nie pozwólmy sobie zabrać! Nie dopuśćmy do tego, by ktoś usunął krzyże z naszej przestrzeni publicznej. Wsłuchajmy się w głos sumienia, które nam podpowie: musimy być bardziej posłuszni Bogu niż ludziom! Ci trzej błogosławieni, którzy przed chwilą wpisani zostali do Księgi Świętych, mogą być dla was pomocą w życiu. Nie byli on kopiami innych, lecz każdy z nich był oryginałem, jednorazowym, nie do pomylenia. Zaczynali tak jak i wy, jako młodzi ludzie pełni ideałów, szukali sensu, dla którego opłacałoby się żyć. Co sprawia, że te trzy postacie są tak pociągające? Ich historie życia pokazują nam, jak dojrzewały ich osobowości. Również wasze życie nie jest jeszcze dojrzałym owocem. Dlatego jest ważne byście wasze życie pielęgnowali, by mogło zakwitnąć i wydać owoc. Napójcie je sokiem Ewangelii, trzymajcie się Chrystusa, Syna, Wybawiciela, weźmijcie krzyż ze sobą, do swojego życia, krzyż jako prawdziwe drzewo życia. Kochane siostry i bracia, „a wy, za kogo mnie uważacie”? Będziemy za chwilkę modlić się wyznaniem wiary, wyznaniem wspólnoty apostołów i przesłania Kościoła, wyznania świętych wersów. Powinniśmy również i my w nasz osobisty sposób wyznać wiarę w jedynego Boga. Siła przekonywania przesłania jest zależna od wiarygodności jego mówcy. Dlatego nową ewangelizację powinniśmy zacząć od nas samych, OD NAS SAMYCH, od naszego stylu życia. Dzisiejszy Kościół nie potrzebuje „półetatowych katolików”, lecz chrześcijan „pełnej krwi”. Ci troje nowo błogosławieni byli tacy. Możemy się na nich wzorować! … Ojcze Św. dziękujemy ci, za to że przybyłeś do nas do Wiednia. Z całego serca dziękujemy Tobie za to, szczególnie młodzież. W