Polecamy

Przesłanie na Wielki Post

Wielki Post, szczególny czas modlitwy, postu i zaangażowania na rzecz tych, którzy znajdują się w potrzebie, daje chrześcijaninowi możliwość przygotowania się do Świąt Wielkanocnych poprzez autentyczną konfrontację własnego życia ze Słowem Bożym oświecającym codzienność wierzących. Jako myśl przewodnią tegorocznej refleksji wielkopostnej chciałbym zaproponować werset z Dziejów Apostolskich: “Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” (20, 35). Nie chodzi tu o zwyczajne pouczenie moralne, ani o nakaz narzucany człowiekowi z zewnątrz. Skłonność do dawania jest niejako wpisana w naturę ludzką: każdy człowiek odczuwa potrzebę kontaktu z innymi i realizuje się w pełni, gdy w wolności serca czyni dar z siebie.  Nasze czasy naznaczone są niestety wpływami mentalności ulegającej wpływom drzemiącej w duszy ludzkiej skłonności do egoizmu. W środowisku społecznym, jak i w środkach masowego przekazu, człowiek często poddawany jest naciskom ze strony treści, które w sposób natarczywy i bezpośredni, albo zakamuflowany propagują kulturę doczesności i hedonizmu. Chociaż poświęca się wiele uwagi ofiarom klęsk żywiołowych, wojen i tym, którzy znajdując się w obliczu innych zagrożeń, niełatwo jest jednak budować kulturę solidarności. Duch tego świata wypacza wewnętrzną zdolność człowieka do bezinteresownego daru z siebie i kieruje ku zaspakajaniu własnych egoistycznych interesów. Rozpala się w nim pragnienie gromadzenia dóbr. Bez wątpienia jest rzeczą naturalną i sprawiedliwą, aby każdy, wykorzystując własne talenty, dążył do osiągnięcia tego, co jest mu do życia potrzebne. Jednak przesadna żądza posiadania przeszkadza człowiekowi otworzyć się na Stwórcę i na bliźnich. (…) Wyzysk człowieka, obojętność na cierpienie innych, pogwałcenie norm moralnych, to tylko niektóre z konsekwencji żądzy wzbogacenia się. Jak nie uznać, w obliczu smutnej rzeczywistości trwałego ubóstwa, które dotyka znaczną część populacji świata, że poszukiwanie zysku za wszelką cenę oraz brak aktywnego i odpowiedzialnego zainteresowania dobrem wspólnym powoduje zgromadzenie wielkiej ilości zasobów w rękach niewielu, podczas gdy reszta ludzkości cierpi głód i opuszczenie? Apelując do wierzących i wszystkich ludzi dobrej woli, pragnę potwierdzić zasadę oczywistą, chociaż często nie przestrzeganą: trzeba szukać dobra nie tylko wąskiego kręgu uprzywilejowanych, ale dążyć do poprawienia warunków życia wszystkich. Tylko na takim fundamencie możliwe będzie budowanie porządku międzynarodowego prawdziwie odznaczającego się sprawiedliwością i solidarnością, który jest pragnieniem wszystkich.   “Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu”. Idąc za wewnętrznym przynagleniem, by czynić dar z siebie niczego w zamian nie oczekując, wierzący doświadcza głębokiej duchowej satysfakcji. Wysiłek chrześcijanina w celu promowania sprawiedliwości, jego zaangażowanie w obronie słabszych, jego humanitarne działanie płynące z troski o chleb dla tych, którzy są go pozbawieni, o opiekę nad chorymi oraz z pragnienia, by wychodzić na przeciw każdej potrzebie, czerpie energie z tego szczególnego i niewyczerpanego skarbu miłości, jakim jest całkowite oddanie się Jezusa Ojcu. Wierzący wezwany jest do naśladowania Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka, który w doskonałym posłuszeństwie woli Ojca, uniżył samego siebie (por. Flp 2, 6 nn), oddając się nam w bezinteresownej i niczym nieograniczonej miłości, aż do śmierci na krzyżu. Z Kalwarii rozlega się w sposób wymowny przesłanie miłości Trójjedynego Boga skierowane do ludzi wszystkich narodów i czasów. (…) Syn Boży pierwszy nas umiłował  „gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5, 8), nie żądając niczego w zamian, nie narzucając żadnych warunków a priori. W tym kontekście jakże nie uznać Wielkiego Postu jako okazji sprzyjającej odważnym, altruistycznym wyborom i praktykowaniu wielkoduszności? Czas ten umożliwia nam podjęcie walki z przesadnym przywiązaniem do pieniądza i podsuwa skuteczny oręż w postaci postu i jałmużny. Odmawianie sobie nie tylko tego, co zbyteczne, ale też czegoś więcej, aby podzielić się z potrzebującymi, prowadzi do zaparcia się siebie, bez którego nie ma autentycznego życia chrześcijańskiego. Karmiąc się nieustającą modlitwą, chrześcijanin daje świadectwo, że Bóg zajmuje pierwsze miejsce w jego życiu. Właśnie miłość Boga rozlana w naszych sercach winna inspirować i przemieniać nasze istnienie i nasze działanie. Niech się nie łudzi chrześcijanin, że będzie mógł poszukiwać prawdziwego dobra braci, jeśli nie żyje w miłości Chrystusa. Nawet wówczas, gdy byłby w stanie zmienić negatywne zjawiska w kwestiach socjalnych i politycznych, każdy wynik okazałby się krótkotrwały bez miłości. Sama zdolność dawania siebie innym jest darem Bożej łaski. Jak naucza św. Paweł: „ (…) to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą”(Flp 2, 13).   Współczesnemu człowiekowi, który często przeżywa rozczarowanie egzystencjalną pustką, i który poszukuje autentycznej radości i miłości, Chrystus proponuje przykład własnego życia i zaprasza do naśladowania Go. Tych, którzy Go słuchają prosi, by ofiarowali życie dla braci. Takie poświęcenie prowadzi do pełnej realizacji siebie i do radości. Dowodzi tego przykład tych mężczyzn i kobiet, którzy, rezygnując z bezpieczeństwa, nie wahali się zaryzykować własnego życia jako misjonarze w rożnych częściach świata. świadectwem tego są również decyzje młodych ludzi, którzy ożywieni duchem wiary poszli za głosem powołania kapłańskiego lub zakonnego, oddając się na służbę „zbawczych planów Boga”. Potwierdza to również wzrastająca liczba wolontariuszy, którzy z natychmiastową gotowością poświęcają się ubogim, ludziom w podeszłym wieku, chorym i wszystkim, którzy są w potrzebie. (…) Służba potrzebującym może być dla „oddalonych” opatrznościową drogą ku spotkaniu z Chrystusem, ponieważ Pan ponad miarę wynagradza dobro czynione bliźniemu (por. Mt 25, 40). Życzę z całego serca, aby okres Wielkiego Postu był dla wierzących czasem dawania świadectwa Ewangelii miłości na każdym miejscu, ponieważ powołanie do miłości miłosiernej stanowi centrum autentycznej ewangelizacji. Przyzywam wstawiennictwa Maryi, Matki Kościoła. Niech Ona towarzyszy nam na wielkopostnych drogach. Z serca wszystkim błogosławię. Jan Paweł II, papież. Watykan, 7 stycznia 2003 r.         Źródło: vatican.va

Przesłanie na Wielki Post Read More »

Papież Benedykt XVI o papieżu Janie Pawle II

Tuż po wstąpieniu na tron Piotrowy Joseph Ratzinger, wieloletni bliski współpracownik papieża  Jana Pawła II, oświadczył: Papież Benedykt XVI o papieżu Janie Pawle II „To, że Jan Paweł II był święty, przez lata wspólnej pracy stawało się dla mnie ciągle na nowo i coraz bardziej oczywiste. Trzeba tu przede wszystkim wskazać najpierw na jego głębokie odniesienie do Boga, na trwanie w ścisłej współpracy z Panem. W tym tkwi źródło jego radości, którą promieniował w najcięższych doznawanych trudach, oraz odwagi, z jaką pełnił swe zadanie w naprawdę ciężkim czasie. Jan Paweł II nie szukał poklasku i nie rozglądał się dookoła, jak są przyjmowane jego decyzje. W swym działaniu opierał się na wierze i przemyśleniach i gotów był przyjmować na siebie także różne ciosy. W moim przekonaniu odwaga kierowaniem się prawdą stanowi pierwszoplanowe kryterium świętości. Także niestrudzone zaangażowanie duszpasterskie Ojca Świętego można zrozumieć tylko w świetle jego odniesienia do Boga. […]. Tak więc moja pamięć o Janie Pawle II jest pełna wdzięczności. Nie mogłem i nie powinienem próbować kopiować jego przykładu, próbowałem jednak, na ile tylko mogłem, kontynuować jego spuściznę i zadanie. I jestem pewien, że również dzisiaj towarzyszy mi jego dobroć, a jego błogosławieństwo mnie osłania.“ Papież Bedenykt XVI Źródlo: Abp. Georg Gänswein i Saverio Gaeta “Tylko Prawda. Moje życie u boku Bendeykta XVI” 

Papież Benedykt XVI o papieżu Janie Pawle II Read More »

Modlitwa o powołania

O Jezu, Dobry Pasterzuprzyjmij nasze uwielbieniei nasze pokorne dziękczynienie za wszystkie powołania,którymi przez Twojego Ducha nieustannie obdarzasz swój Kościół.Wspomagaj biskupów, kapłanów, misjonarzy i wszystkie osoby konsekrowane:spraw, aby dawali przykład życia prawdziwie ewangelicznego.Uczyń mocnymi i wytrwałymi w dążeniu do celu tych,którzy przygotowują się do świętej posługi i do życia konsekrowanego.Powołuj pracowników Ewangelii, aby głosili Twoje imię wszystkim narodom.Strzeż wszystkich młodych, naszych rodzin i naszych wspólnotobdarz ich gotowością i odwagą w podążaniu za Tobą.Zwróć na nich swoje oblicze i powołaj ich.Udziel wszystkim powołanym siły, by mieli odwagę porzucić wszystkoi wybrać tylko Ciebie, który jesteś miłością.Wybacz wahania i niewierności tych, których wybrałeś. Wysłuchaj, o Chryste, naszych próśbprzez wstawiennictwo Najświętszej Maryi PannyTwojej Matki i Królowej Apostołów.Spraw, by Ona, która uwierzyła, była przyczyną radości,towarzyszyła swoją obecnością i swoim przykładem tym, których wzywaszdo oddanej służby Twojemu Królestwu.Amen! Źródło: MESSAGGIO DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II PER LA XXI GIORNATA MONDIALE DELLE VOCAZIONI Tłumaczenie z włoskiego jp2.at

Modlitwa o powołania Read More »

Pasterka w Bazylice Św. Piotra 2002

Pasterka, Watykan, Bazylika Św. Piotra “W tę świętą noc spełnia się pradawna obietnica. Czas oczekiwania dobiegł końca i Dziewica wydaje na świat Mesjasza. Jezus rodzi się dla ludzkości poszukującej wolności i pokoju. Rodzi się dla każdego człowieka udręczonego grzechem, potrzebującego zbawienia i spragnionego nadziei. Niemowlę leżące w ubogim żłóbku: oto Boży znak. Mijają wieki i tysiąclecia, ale znak pozostaje i przemawia również do nas, mężczyzn i kobiet trzeciego tysiąclecia. Jest to znak nadziei dla całej rodziny ludzkiej; znak pokoju dla tych, którzy cierpią z powodu wszelkiego rodzaju konfliktów; znak wolności dla biednych i uciśnionych; znak miłosierdzia dla tych, którzy zamknięci są w błędnym kole grzechu; znak miłości i pocieszenia dla każdego, kto czuje się samotny i opuszczony. Jest to znak mały i delikatny, skromny i milczący, ale bogaty w moc Boga, który z miłości stał się człowiekiem.” Papież Jan Paweł II Watykan, Bazylika Św. Piotra, 24. 12. 2002 Źródło: e-civitas.pl  

Pasterka w Bazylice Św. Piotra 2002 Read More »

Przygotowanie na Boże Narodzenie

Przygotowanie na Boże Narodzenie “Pozwólcie, aby na drodze przygotowania do tej uroczystości prowadziła was Maryja, Matka Wcielonego Słowa. Oczekuje Ona w milczeniu spełnienia się obietnic Bożych i uczy nas, że aby nieść światu pokój i radość, należy najpierw przyjąć w swoim sercu Jezusa Chrystusa — Księcia Pokoju i źródło radości. Aby tak się stało, trzeba się nawrócić ku Jego miłości, być gotowym pełnić Jego wolę.” Papież Jan Paweł II Watykan, 17 grudnia 2000 Źródło: e-civitas.pl

Przygotowanie na Boże Narodzenie Read More »

40 Rocznica Papieskiej Pielgrzymki w Polskiej Misji Katolickiej w Wiedniu

40 lat temu, podczas swojej pierwszej Pielgrzymki Papieskiej do Austrii Papież Jan Paweł II odwiedził również Polonię w Austrii. W planie pielgrzymki znajdowały się między innymi spotkania w Polskim Sanktuarium Narodowym na Kahlenbergu, spotkania z rodakami na placu przed Karlskirche oraz w Kościele Polskiej Misi Katolickiej w Wiedniu, gdzie papież uroczyście poświęcił nowe organy. Rocznica ta nakłada się z odpustem w Kościele Polskim p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego. Serdecznie zapraszamy na związane z tym uroczystości w sobotę 16 września i w niedzielę 17 września. W programie: Sobota, 16 września 2023 Zaprasza Wspólnota Modlitewna Św. Jana Pawła II w Wiedniu „Wspólna modlitwa, wspólne wzrastanie” 17:30 Adoracja Najświętszego Sakramentu 18:30 Katecheza ks. prof. Romana Kuligowskiego: „Piękno eucharystii według Jana Pawła II” 19:00 Msza święta 20:00 Konzert organowy, organistka Krystyna Krynicka 20:30 Agapa w Emaus Niedziela, 17 września 2023 13:15 Główna Msza święta odpustowa z udziałem Chóru Polonii „Gaudete” 14:15 Koncert organowy z okazji 40 rocznicy poświęcenia organów przez Jana Pawła II, Marek Kudlicki organista koncertowy Miejsce: Kościół Polskiej Misji Katolickiej w Wiedniu, 1030 Wien, Rennweg 5A Serdecznie zapraszamy!

40 Rocznica Papieskiej Pielgrzymki w Polskiej Misji Katolickiej w Wiedniu Read More »

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Msza Św. przy Krzyżu Papieskim w Donaupark w Wiedniu

Wolność i nawrócenie: Orędzie papieża Jana Pawła II. W deszczową niedzielę, 11 września 1983 roku, ogromne rzesze wiernych zgromadziły się w Donauparku w Wiedniu, aby wziąć udział w mszy św. na zakończenie tzw. Dni Katolików (Katholikentage). Papież Jan Paweł II wygłosił poruszające kazanie, podkreślając znaczenie wolności i nawrócenia w życiu chrześcijańskim. Kazanie to nazwane jako hasło  Dni Katolików: “Żyć nadzieją – Dawać nadzieję”. Przyjrzyjmy się głównym przesłaniom, które Papież przekazał w tym pamiętnym dniu. Utracona nadzieja i nawrócenie Papież Jan Paweł II rozpoczął swoją przemowę od słów zawartych w Ewangelii: “Chcę wstać i pójść do mego Ojca”. Podkreślił, że te słowa mają szczególne znaczenie w dniu zakończenia Kongresu Eucharystycznego, który skupił się na perspektywie nadziei. Papież przypomniał, że nadzieja, jaką ukazał Jezus Chrystus, jest fundamentem życia chrześcijańskiego. Zwrócił uwagę na przypowieść o synu marnotrawnym, która była tematem przewodnim dzisiejszej Ewangelii, i podkreślił podobieństwa między utraconą nadzieją syna, który opuścił dom ojca, a nadzieją, którą wielu ludzi dzisiaj straciło. Papież wyjaśnił, że nadzieja jest nieodłącznym elementem życia ludzkiego i że istotne jest znalezienie sposobów, aby ludzie mogli odzyskać nadzieję. Wolność i odpowiedzialność Papież Jan Paweł II mówił także o znaczeniu wolności i odpowiedzialności w życiu ludzi. Podkreślił, że wolność jest darem od Boga i umożliwia człowiekowi kształtowanie świata i zachowanie swojego godności. Jednakże ostrzegł, że wolność nie jest tożsama z samowolą i że wiąże się z odpowiedzialnością. Człowiek ponosi odpowiedzialność nie tylko przed samym sobą, lecz także przed innymi ludźmi, społeczeństwem i Bogiem. Papież przestrzegł przed społeczeństwem, które zaniedbuje odpowiedzialność, prawo i sumienie, i zaznaczył, że to zagraża fundamentom ludzkiego życia. Zachęcił wiernych, aby poważnie traktowali odpowiedzialność przed Bogiem i byli świadomi, że nie ma wolności bez zobowiązań. Kryzys rodziny Kolejnym istotnym tematem, który Papież Jan Paweł II poruszył w swojej homilii, była kryzys rodziny. Podkreślił, że małżeństwo i rodzina są dziś zagrożone, co dotyka wielu ludzi, zwłaszcza dzieci. Kryzys rodziny objawia się w rozwodach, nieporozumieniach między rodzicami a dziećmi, problemach w przekazywaniu wartości oraz powszechnym dopuszczeniu aborcji. Papież wskazał przyczynę tego kryzysu na błędne rozumienie wolności, które kładzie nacisk na samorealizację i egoistyczne dążenie do dobrobytu bez uwzględnienia innych ludzi czy przykazań Bożych. Podkreślił, że wiara i duchowe znaczenie w małżeństwie i rodzinie często wygasły, i że powrót do Boga jest kluczem do odnowy małżeństwa i rodziny. Znaczenie nawrócenia Papież Jan Paweł II podkreślił, że nawrócenie jest kluczowe w przesłaniu Ewangelii i stanowi odpowiedź na kryzys wolności i rodziny. Nawrócenie wymaga rozpoznania własnych grzechów, gotowości do zmiany oraz wyznania ich przed Bogiem. Papież podkreślił, że nawrócenie oznacza również pojednanie z Bogiem i że miłość Boża jest silniejsza od grzechu. Papież zachęcił wiernych do poważnego podchodzenia do sakramentu spowiedzi i uczestnictwa w mszy świętej, aby doświadczyć bliskości Boga. Nawrócenie pozwala ludziom wyruszyć na drogę nadziei i przyjąć miłość Bożą do swoich serc. Perspektywa nadziei W swojej przemowie podczas Dni Katolików w Austrii papież Jan Paweł II podkreślił znaczenie wolności, odpowiedzialności, rodziny i nawrócenia w życiu ludzi. Zachęcił wiernych, by nie tracili perspektywy nadziei i wyruszyli na drogę nawrócenia, by powrócić do Boga. Papież przypomniał, że Ojciec zawsze czeka na powrót swoich dzieci i jest gotów przyjąć je z miłością. Przesłanie papieża Jana Pawła II to przypomnienie, że nadzieja i nawrócenie są sercem chrześcijańskiej wiary i wskazują drogę do pełnego i znaczącego życia. Kazanie Papieża Jana Pawła II podczas mszy św. przy Krzyżu Papieskim w Donaupark w Wiedniu: Link

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Msza Św. przy Krzyżu Papieskim w Donaupark w Wiedniu Read More »

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Spotkanie z młodzieżą na wiedeńskim stadionie Praterstadion

Wiedeń, Praterstadion, 10. wrzesień 1983 Wyjątkowe wydarzenie miało miejsce w sobotni wieczór 10 września 1983 na stadionie Praterstadion w Wiedniu, gdy papież Jan Paweł II spotkał się z tysiącami młodych ludzi z całej Austrii i sąsiednich krajów. Pod hasłem “Jezus Chrystus – nasza droga” odbyło się inspirujące spotkanie, podczas którego Papież przemawiał do młodych ludzi, zachęcając ich do życia wiarą w nowoczesnym świecie i wywierania pozytywnego wpływu na społeczeństwo. W swoim przemówieniu Papież Jan Paweł II wyraził głęboką sympatię i nadzieję dla młodych ludzi, którzy zgromadzili się tego wieczoru. Rozpoznał wyzwania, przed którymi stoją młodzi ludzie, w obliczu problemów takich jak niesprawiedliwość, bezrobocie i globalne konflikty. Papież podkreślił, że młodzi ludzie odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przyszłości i zachęcił ich do stawienia czoła wyzwaniom czasów oraz zaangażowania się w pracę na rzecz lepszego świata. Papież wyjaśnił, że wiara w Jezusa Chrystusa lub przynajmniej poszukiwanie Go stanowi wspólny element łączący młodych ludzi. Podkreślił znaczenie polegania na Chrystusie i przyjęcia Jego drogi jako wytycznej dla życia. Papież Jan Paweł II zachęcał młodych ludzi, aby nie pozwolili się zniechęcić trudnościom czasów, lecz wykorzystali swoje najlepsze siły ducha, serca i rąk, aby wprowadzić pozytywne zmiany. Podczas tego spotkania miało miejsce imponujące symboliczne wydarzenie, kiedy to młodzi ludzie umieścili krzyż zkwiatów na środku stadionu. Ten kwitnący krzyż symbolizował znak zwycięstwa Jezusa, symbol nadziei i wiary w Zmartwychwstanie. Papież Jan Paweł II podkreślił również wrażliwość i łaskawość, z jaką Jezus spotykał ludzi, i zachęcał młodzież, aby podążała za tym przykładem. Wyjaśnił, że Jezus nie tylko ucieleśnia ideały współczesnego człowieka, ale także ukazuje głęboki sens w naturze i człowieku. Przekaz Jezusa powinien być źródłem pewności i zaufania. Młodzi ludzie zostali zachęceni do aktywnego udziału w kształtowaniu społeczeństwa, czy to w relacjach, w pracy zawodowej czy w społeczności. Papież podkreślił, że powinni brać odpowiedzialność i dawać świadectwo jako chrześcijanie, nawet jeśli spotykają się z niezrozumieniem lub odrzuceniem. Zachęcił ich także do zaufania Jezusowi Chrystusowi, który jest drogą, prawdą i życiem. Papież Jan Paweł II zakończył swoje poruszające przemówienie wezwaniem do młodych ludzi: “Wasze zadanie jest wielkie, młodzi przyjaciele! Ale Jezus także do was mówi: ‘Nie bójcie się’. Nie pozwólcie się sparaliżować przez fałszywych proroków zagłady. Nie oddawajcie się hasłu ‘Wszystko albo nic’, lecz miejcie odwagę i cierpliwość do małych kroków. Myślcie sami i nie dajcie się kierować obcym hasłom. Jezus mówi także do was: ‘Nawróćcie się’. Nie przerzucajcie swojej odpowiedzialności na innych, na społeczeństwo, na państwo, na Kościół.” To spotkanie na stadionie Praterstadion stanowiło znaczący moment w pielgrzymce papieża Jana Pawła II w Austrii. Przekaz nadziei, zaangażowania i wiary, którym zwrócił się do młodych ludzi, rozbrzmiewał daleko po tym wyjątkowym wieczorze i inspiruje młodych ludzi do życia swoją wiarą i aktywnego wkładu w kształtowanie lepszego świata. Treść przemówienia do młodzieży na stadionie Praterstadion: Link

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Spotkanie z młodzieżą na wiedeńskim stadionie Praterstadion Read More »

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Upamiętnienie Odsieczy Wiedeńskiej

Wiedeń, Kahlenberg, 13. września 1983 Z wielką radością i wzruszeniem w sercu papież Jan Paweł II pozdrowił wszystkich obecnych na Kahlenbergu w ostatni poranek swojej wizyty w Austrii. Serdecznie podziękował za ciepłe przyjęcie, stosowne słowa i radosne śpiewy. Kahlenberg, gdzie trzysta lat temu podjęto ważną decyzję, nadał nowe, rzeczywiste znaczenie słowom Psalmu: “Wznoszę oczy ku górom, skądże mi pomoc? Moja pomoc pochodzi od Pana”. (Ps 121:1). Kościół na Kahlenbergu przypomina nam, że ówcześni wyzwoliciele również wiedzieli, jak bardzo zależą od boskiej pomocy. Nie rozpoczęli bitwy bez wcześniejszej wspólnej modlitwy o Bożą pomoc. Do boju szli z modlitwą na ustach “Jezu i Maryjo pomóż!”. Zaufanie w potężne wstawiennictwo Maryi wzmocniło zastępy wojskowe szykujące się wielką bitwę. Szczęśliwe zwycięstwo przypisywano  macierzyńskiemu pośrednictwu Maryi, dlatego też dzień 12 września ogłoszono w Austrii świętem Imienia Maryi.  Papież Jan Paweł II wspominał, że było dla niego darem móc obchodzić to święto w 300. rocznicę wyzwolenia w Wiedniu, w katedrze wyzwolonej stolicy oraz na Kahlenbergu, w duchowej jedności z tymi, którzy modlili się i śpiewali w tym samym miejscu – najpierw w cierpieniu, a potem w radości. Papież wezwał ludzi, aby nie przestawali się modlić i śpiewać na cześć Maryi, ponieważ imię Maryi nadal oferuje nam schronienie. “Maryjo, rozpostrzyj swój płaszcz, uczyń z niego osłonę i schronienie dla nas; schowajmy się  pod nim bezpiecznie, aż miną wszystkie burze”. Papież zwrócił się również do swoich rodaków, przypominając o głębokiej więzi między Austrią a Polską, która została ustanowiona 300 lat temu pod opieką Maryi. Więź ta okazała się fundamentalna dla prawdziwego braterstwa. Papież podkreślił znaczenie upamiętnienia bitwy pod Kahlenbergiem oraz rolę wiary i wartości w tym historycznym konflikcie. Zachęcił młodzież do oddania się Chrystusowi i podkreślił, że On poprowadzi ich wszędzie, czy to do małżeństwa, wspólnot duchowych czy kapłaństwa. Jan Paweł II zwrócił również uwagę na symboliczny akt konsekracji, który ma miejsce dzisiaj na Kahlenbergu. W kaplicy poświęconej Matce Bożej Częstochowskiej, znajdującej się w miejscu zwycięskiej bitwy, poświęcenie to nabiera szczególnego znaczenia. Wyraża ono wdzięczność Matce Opiekunce i oddaje cześć przodkom za ich świadectwo, z którego czerpiemy inspirację do wytrwałości w obronie zagrożonych wartości. W końcowych słowach papież Jan Paweł II zachęcił nas do powierzenia się Panu historii i zaufania Mu w rzeczach wielkich i małych. Treść przemówienia Jana Pawła II na Kahlenbergu: Link

Pielgrzymka Papieska Austria 1983: Upamiętnienie Odsieczy Wiedeńskiej Read More »

Modlitwa do Maryi, Matki nadziei

“W tej kontemplacji, ożywionej szczerą miłością, Maryja jawi się nam jako obraz Kościoła, który, karmiony nadzieją, uznaje zbawcze i miłosierne działanie Boga, i w Jego świetle odczytuje własną drogę i całą historię. Pomaga nam Ona interpretować również dzisiaj to, co się wydarza, w odniesieniu do Jej Syna, Jezusa. Będąc nowym stworzeniem, ukształtowanym przez Ducha Świętego, Maryja sprawia, że wzrasta w nas cnota nadziei. Do Niej, Matki nadziei i pocieszenia, zwracamy się ufnie w naszej modlitwie; zawierzamy Jej przyszłość Kościoła w Europie oraz wszystkich kobiet i mężczyzn tego kontynentu: Our Lady of Perpetual Help, Wiki Maryjo, Matko nadziei,bądź z nami na naszych drogach!Naucz nas głosić Boga żywego;pomóż nam dawać świadectwo Jezusowi,jedynemu Zbawcy;spraw, byśmy służyli bliźniemu,otwierali się na potrzebujących,wprowadzali pokój,z zapałem budowali światbardziej sprawiedliwy;wstawiaj się za nami,którzy działamy w historii,pewni, że plan Ojca się wypełni.Jutrzenko nowego świata,okaż się Matką nadziei i czuwaj nad nami!Czuwaj nad Kościołem w Europie:niech będzie odzwierciedleniem Ewangelii;niech będzie autentycznymmiejscem komunii;niech żyje swoją misjągłoszenia, celebracji i służbyEwangelii nadzieidla pokoju i radości wszystkich.Królowo pokoju,strzeż ludzkości trzeciego tysiąclecia!Czuwaj nad wszystkimi chrześcijanami:niech ufnie zdążają drogą jednościjako zaczyn zgody na kontynencie.Czuwaj nad młodzieżą,nadzieją przyszłego świata;niech wielkodusznie odpowiadana wezwanie Jezusa.Czuwaj nad ludźmi odpowiedzialnymiza narody:niech podejmują budowaniewspólnego domu,w którym szanować się będziegodność i prawa każdego.Maryjo, daj nam Jezusa!Spraw, abyśmy za Nim szli i kochali Go!On jest nadzieją Kościoła,Europy i ludzkości.On żyje z nami, pośród nas,w swoim Kościele!Z Tobą mówimy:«Przyjdź, Panie Jezu!» (Ap 22,20).Niech nadzieja chwaływlana przez Niego w nasze sercaprzynosi owoce sprawiedliwości i pokoju!” Adhortacja Apostolska Ojca Świętego Jana Pawła II o Jezusie Chrystusie, który żyje w Kościele jako źródło nadziei dla Europy “ECCLESIA IN EUROPA”

Modlitwa do Maryi, Matki nadziei Read More »

Scroll to Top